Je kunt aan de datering van mijn blogjes zien dat ik ongeveer een jaar niets heb toegevoegd. Ik zou graag een ernstig writers’ block opvoeren, maar jammer genoeg voor het menselijk medeleven was er niets serieus aan de hand, dank je wel.
Uit dat jaar heb ik nog wel opvallende dingen overgehouden. Eén ervan is een lezing (!) van Bruce Springsteen in Austin, Texas in maart 2012. De gelegenheid is de SXSW (staat voor “South by South West”, een jaarlijks 10-daags festival / congres over en met muziek, film, interactieve media en gaming).
De gehele lezing is zeer de moeite waard, duurt een klein uur. Ik heb er een fragment uitgehaald van 6 minuten, ergens uit het midden. Zie onder voor de link.
Springsteen praat over de beïnvloeding van zijn werk, zijn inspiratiebronnen. Verrassend genoeg, in elk geval voor mij, gaat het over Eric Burdon & the Animals. Ik ben er mee opgegroeid, in mijn middelbare schooltijd en studietijd. Wie van mijn leeftijd kent niet House of the Rising Sun? Of anders: We’ve gotta get out of this place, Don’t let me be misunderstood, Bring it on home to me, It’s my life, Don’t bring me down en vele andere liedjes? Ik kan nog steeds bijna uit mijn hoofd alles meezingen…
Bruce Springsteen noemt vooral We’ve gotta get out of this place. Het gitaarrifje waar het mee begint (poom, tadahada, poom,…). Hij pelt daarna de tekst af, begeleidt zichzelf op gitaar en concludeert “that’s every song I have ever written” (including the new ones).
Iets verder in de video gaat hij nog dieper in op zijn schatplichtigheid. Hij speelt een melodie uit Don’t let me be misunderstood en laat het regelrecht overgaan in een van zijn eigen songs (ik denk Badlands), en zegt dat het precies hetzelfde rifje is, met een knipoog: “this is how succesful theft is accomplished“.
Hieronder de clip, voor iPad gebruikers: klik hier.
https://youtube.com/watch?v=FVSoilSuXO4%3Ffeature%3Dplayer_detailpage
Heeft Bruce gejat? Nee natuurlijk. Vergelijk het met Paul Verhoeven, een groot kenner van de filmgeschiedenis, die in zijn eigen films achteraf vaak kon constateren dat hij een beroemde scene, shot of cameravoering heeft “geciteerd”. Zie zijn recent verschenen boek “Volgens Verhoeven”.
Ergens in het begin van het fragment heeft Springsteen het over de “full blown class consciousness” van de Animals. Daar sprong naar mij nog wel een vonkje over (mijn vader: “zal je nooit vergeten wie de klassevijand is?”). Dat is misschien een ander artikel op deze blog waard.
