Ruim anderhalf jaar geleden was het al door de opticien geconstateerd: ik had behoorlijk last van “staar”, in verschillende stadia maar wel aan beide ogen. En ik kon daarna zelf wel merken dat het het afgelopen jaar niet bepaald beter was geworden.
Daarom naar de oogkliniek (Oogkliniek Heuvelrug) waar de constatering bevestigd werd. Staaroperaties waren aangewezen. Eerst het rechteroog, een week later het linkeroog. Het is nu klaar, operaties gelukt — nog wel een paar weken wachten voordat zeker is dat er geen complicaties zijn.

Mijn vader had het ook laten doen — toen het nog gevaarlijk was (echt snijden in je oog en zo). Voor zijn laconieke gevoel ging het om het ophalen van 2x een nieuw fietslampje. Zo laconiek ben ik niet… ik vond het eng.

“Staar” vind ik een naar woord, alien. Ik dacht dat het om troebel worden van je hoornvlies ging, maar het gaat om de ooglens zelf. Kort gezegd bestaat die lens uit een omhulsel, het lenszakje, en inhoud. Die inhoud wordt vanaf je 20e of zo troebel(er). Sommige mensen (ruim de helft) krijgen daar last van, zo tussen hun 50e en 70e.

De operatie benut geniale technologie. Na een voorbereiding met allerlei verdovende en pupil verwijdende chemicaliën, die worden gedruppeld, gaat de oogarts aan de slag. Hij werkt onder de microscoop. Onder je ooglid wordt een klein tunneltje gemaakt naar je ooglens, dat wil zeggen naar de inhoud van het lenszakje. Die inhoud wordt in stukjes gesneden, en vervolgens ultrasoon verkruimeld en weggezogen. Dat lenszakje is maar een paar micron dik, maar via de gemaakte opening worden de laatste restjes gestofzuigd en worden van binnenuit de ramen gelapt. Dan wordt via het tunneltje een opgevouwen kunststoflensje in het lenszakje gebracht. Eenmaal daar kan het zich als een parapluutje ontvouwen en zetten. Klaar!

Het duurt ongeveer net zo lang als het vergt om de gang van zaken op te schrijven, zo’n 10 minuten op de OK (na een klein uur druppelen). Daarna kan je zonder verband of oogkapje weg en meteen zien! Verheug je niet al te veel op de eerste dag of dagen: je pupil staat zo wijd open dat er een vliegtuig door heen kan, die druppels hebben nog hun effect, en het lensje moet zich nog echt zetten. Maar daarna… wow! Ik heb in geen 50 jaar zo goed en scherp zicht gehad.