XLane-blogs

Op de TEDx van TU Delft, waar ik vandaag was, werden naast live bijdragen ook highlights op video getoond van bijdragen elders aan TED’s.

Een ervan was die met Sarah Kay. Zij is dichteres en docent ‘spoken word poetry’ in de USA. Zij vertelt onder meer hoe ze — al vanaf haar 14e! — in de Bowery Poetry Club in Manhattan wekelijks optrad met haar gedichten, in samenspraak en strijd met andere “spoken word” dichters. Denk aan de poetry slams zoals we die in NL en in Europa kennen.

Zie het optreden van Sarah via de link onderin deze bijdrage. In het eerste deel spreekt ze in gedicht “B” haar denkbeeldige dochter toe met ‘wijsheden’. Een ervan is: “… there is nothing more beautiful than the way the ocean refuses to stop kissing the shore line, no matter how many times it’s sent away“. Op You Tube staat haar bijdrage, inmiddels bijna 1 miljoen keer bekeken, met ruim 2.300 reacties die het best zijn samen te vatten met “Wow!”. Bekijk de video. Het is heftig, het is Amerikaans, maar inderdaad … het is wow!

Voor mij en Marianne zit er aan de associatie met de poetry slam een persoonlijk element vast. Onze familie zit nogal ingewikkeld in elkaar, laten we zeggen dat we kinderen tot onze familie rekenen die op een of andere manier zijn “aangespoeld”. Een er van is Kira, we kennen haar al zo’n kleine 20 jaar. Wij zijn niet haar grootouders, maar toch beschouwen we haar als een kleindochter — aangespoeld inderdaad.

We zijn ontzettend trots op haar, want Kira is zo’n “spoken word” dichter, en met succes. Al eerder was ze succesvol op diverse poetry slams, zoals Festina Lente. Dit jaar was ze de winnaar van de NK Poetry Slam. Ze mocht naar Parijs, voor de wereldkampioenschappen. Ze heeft optredens op festivals waaronder Lowlands, binnenkort op Crossing Border. En … zo juist heeft ze haar eerste bundel gepubliceerd bij uitgeverij Podium onder de titel “Finse meisjes”.

Ook van Kira zijn er video’s. Meestal onverwacht opgenomen. Daardoor volstrekt niet Amerikaans, en heel verlegen eigenlijk. Wel krachtig… en authentiek.

Het optreden van Sarah Kay staat hieronder, als je dit via een iPad leest, klik hier.

https://youtube.com/watch?v=0snNB1yS3IE%3Frel%3D0

Vandaag, vrijdag 5 oktober, was ik op de TEDx van TU Delft. Uitgenodigd door vrienden van de firma Hutspot — waarvoor dank.

Er waren veel goede, originele en inspirerende bijdragen van technische hotshots, bijv. over het zelfherstellende vermogen van wegenasfalt met toegevoegde ijzerdraadjes (moet je er wel elke 4 jaar een inductiecooker over heen laten rijden…), over de balans van rijdende fietsen (ook als er niemand opzit — en het heeft niets met het vliegwiel effect te maken), over het opwekken van electriciteit met vliegers, over het slim schoonmaken van door plastic vervuilde oceanen, over robots, en nog veel meer.

Te veel nerdies zagen de organisatoren wellicht niet zitten. Er waren muzikale intermezzo’s. En er waren ook bijdragen over softere onderwerpen. Op een tractor naar de Zuidpool! Waarom niet? Het was trouwens een fascinerende bijdrage van ’tractor-girl’ Manon Ossevoort die duidelijk maakte waarom ze het wél had gedaan.
Er was een bloemist uit Delft, Pim van den Akker, die “live” in zijn 18 minuten een kunstwerk maakte met bloemen en attributen, zeg maar. En en passant onthulde dat hij dyslectisch was én kleurenblind. Toch 7 boeken geschreven over zijn onderwerp, die zijn vertaald in 35 talen… Dit is zijn werkstuk (de onderkant had hij al gereed gemaakt voor het begin van zijn optreden)

Een van de wiskundemeisjes (Ionica Smeets) was er, niet zo soft. Zij maakte duidelijk dat (zelfs) een aantoonbare correlatie tussen 2 gegevensreeksen niet noodzakelijk een causaal verband onthult. Een mooi voorbeeld: al vanaf de jaren 60 is er onderzoek geweest waarin het verband gelegd wordt tussen het slapen van jonge kinderen met een lampje aan en het krijgen van bijziendheid op latere leeftijd. Empirisch onderzoek! Trouw zijn alle data verzameld en correlaties uitgerekend. Hier is onmiskenbaar een verband. Ouders! Leg uw kinderen te slapen in het donker, om te voorkomen dat…
Zelfde onderzoek, meer data en een ruimere kijk op causaliteit: het blijkt dat vooral bijziende ouders sneller geneigd zijn om een lampje te laten branden op de slaapkamer van hun jonge kinderen. En bijziendheid is een erfelijke eigenschap…

In het programma waren ook een paar video-vertoningen opgenomen van TED bijdragen van elders. Heel bijzonder was die van Sarah Kay, ook door mijn persoonlijke context — daar maak ik een apart artikel van.